Komen een farmaceut en een bioloog bij de dokter..

Hallo overzeese mensen!

Het is alweer februari... wat gaat de tijd snel zeg. Voor mijn gevoel ben ik hier nog maar net, terwijl ik bijna op de helft ben.
Ik voel me ondertussen al helemaal thuis hier. Sinds het lab weer compleet is na de kerstperiode, is mijn stage een soort versnelling in gegaan. We proberen steeds meer voor elkaar te krijgen en raar genoeg lukt het ook allemaal nog. Al moet ik nooit te vroeg juichen want ik heb een verleden met niet-lukkende clonerings-acties van een paar maanden haha.

Het betekent wel dat mijn cellen graag aandacht krijgen, dus weekendwerk is af en toe onvermijdelijk. Verrassend genoeg vind ik het niet eens een probleem, wie had dat ooit gedacht. Ik vind het heerlijk om lekker in het lab bezig te zijn en er is tenminste ruimte in het weekend (de groep is de laatste tijd namelijk zo gegroeid dat het wel erg knus is doordeweeks).

Daarnaast heb ik ook buiten de stage wat te doen. Ik probeer 1x in de week een lesje paardrijden mee te nemen, helaas is de stal te ver weg en de lessen te duur want ik zou er gerust vaker heen willen. Wat een fijne paarden zeg! Al heb ik nog steeds niet veel paarden gereden naast Max, waarvan iedereen nog steeds heilig overtuigd is dat het 'meant to be' is want Max blijkt zich nogal te gedragen bij mij. Als iemand wilt sponsoren, neem ik hem graag mee naar huis.
Gister mocht ik toevallig een keer op een ander, waarbij er meteen werd gemeld 'ze is niet makkelijk, ze is Duits getraind'. Ja, dat zeg je dan lekker tegen een Nederlander haha :P Gelukkig ging dat allemaal verrassend goed. Vertaalproblemen heb je blijkbaar alleen andersom als je een Nederlands getraind paard met een Duitse ruiter krijgt (dat broertje van Obi Maartje... Totilas ofzo? haha). Goed, genoeg slechte grappen.

We zijn plannen aan het maken om een crossles te organiseren met een paar van de gevorderde ruiters, hopelijk blijft het warm genoeg én droog voor een goede bodem want wat zou het toch fantastisch zijn om dat te doen.

Ook ben ik gaan korfballen hier. Een typisch Nederlandse sport, in de hoop dat ik dan minder slecht zou zijn als beginner (hebben al die jaren schoolgym toch nog geholpen). Het valt niet mee, maar ik heb ondertussen meegedaan in een heus toernooi en ook al een complete wedstrijd gespeeld en daar hebben we ruim gewonnen met het 2e team. En een spierpijn naderhand...

Het is leuk om wat mensen buiten het lab te leren kennen op deze manier, je hoort eens wat van andere vakgebieden en er zitten zowel bij de paardrijclub als de korfbalclub studenten van eerstejaars tot gepromoveerd. Lekker divers dus. Ook krijg ik de kans wat colleges van binnen te bekijken, de korfbal heeft over een paar weken dé Varsity tegen Oxford, gevolgd door een diner en gala in Selwyn College. Ook gaan we naar een formeel diner in Jesus College met een bevriende frisbee-club. Ik heb me voor beiden opgegeven want dat wil ik wel meemaken.

Verder is het huis hier aan vernieuwing toe; iedereen die er woonde toen ik erin kwam, is ondertussen verhuisd of aan het verhuizen. Geen probleem, we krijgen er vast leuke mensen voor terug. Het huis is hierdoor op het moment wel erg leeg, zeker aangezien 1 huisgenoot ook nog eens van de trap is gevallen, haar enkel heeft gebroken en daardoor in het ziekenhuis ligt. Het is de 2e keer dat ze deze enkel breekt dus er komen wat flinke operaties aan.

En om dan op de titel terug te komen: het resulteert erin dat we nu maar met 3 in het huis zijn: een farmaceut, een dokter en een bioloog. Dat kan natuurlijk nooit lang goed gaan :P

Groeten uit een (volgens de BBC) bewolkt Cambridge!